بیماری و درمان آب آوردگی شکم

آسیت یا آب‌آوردگی شکم به تجمع مایع در حفره صفاقی گفته می‌شود. از نظر بالینی وقتی آسیت قابل تشخیص است که حجم مایع بیش از ۵۰۰ سی سی باشد. آب‌آوردگی شکم دلایل گوناگونی از جمله بیماری‌های کبدی مانند سیروز و متاستاز و سرطان‌های گوارشی و نیز مسدود شدن سیاهرگ کبدی می‌تواند داشته باشد. تشخیص دقیق به وسیلهٔ پاراسنتز و آزمایش خون و نیز با ماتیته جابجا شونده در دق و سونوگرافی قابل انجام است.
آسیت‌های خفیف به سختی قابل تشخیص هستند، اما آسیت‌های شدید معمولاً منجر به اتساع شکم می‌شود. افراد مبتلا به آسیت به‌طور کلی از فشار فزاینده شکم و همچنین تنگی نفس به دلیل ضعف مکانیکی در دیافراگم شکایت می‌کنند.

درمان آب آوردگی شکم

• کاهش سدیم دریافتی

کاهش سدیم دریافتی، یکی از روش‌های درمان آسیت شدید است. در این روش، پزشک از شما درخواست می‌کند تا میزان مصرف سدیم را کاهش دهید و رژیم‌های غذایی مناسب‌تری را دنبال کنید. به طور کلی، پیشنهاد می‌کنیم کمتر از ۲۰۰۰ میلی‌گرم سدیم طی روز مصرف کنید.

• مصرف دیورتیک‌ ها

داروهای دیورتیک یا ادرار آور، برای افرادی که به بیماری آسیت مبتلا هستند مناسب است. این داروها به خروج نمک و آب از بدن کمک می‌کنند و باعث کاهش فشار خون در رگ‌های خونی اطراف کبد می‌شوند. ممکن است پزشک برخی داروهای دیورتیک مانند فوروزماید (لازیکس) و اسپیرونولاکتون (آلداکتون) را برای درمان این بیماری تجویز کند.

• پاراسنتز

پاراسنتز یکی دیگر از روش‌های درمان سریع آب آوردن شکم است. در این روش، از یک سوزن بلند و نازک استفاده می‌شود. این سوزن وارد بافت شکم خواهد شد. سپس مایع اضافی از طریق سوزن خارج می‌شود. این روش برای افرادی مناسب است که به بیماری اسیت شدید یا مزمن مبتلا شده‌اند.