ایجاد شبکه حمایت های درمانی، روانی و اجتماعی از بیماران خاص و صعب العلاج
با توجه به لزوم تسریع و تسهیل در خدمت رسانی با کیفیت به بیماران خاص و صعب العلاج تحت پوشش دانشگاه و ارائه حمایت های لازم در زمینه های درمانی، روانی و اجتماعی از آن ها، جلسه ای در معاونت درمان برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی معاونت درمان، با توجه به لزوم تسریع و تسهیل در خدمت رسانی با کیفیت به بیماران خاص و صعب العلاج تحت پوشش دانشگاه و ارائه حمایت های لازم در زمینه های درمانی، روانی و اجتماعی به آن ها، جلسه ای با حضور آرزو سلطانی فرد، رئیس اداره مددکاری اجتماعی، دکتر فاطمه خزاعی، رئیس اداره پیوند، بیماری های خاص و صعب العلاج، سها داودپور، کارشناس مددکاری اجتماعی معاونت درمان، مسئولین مددکاری اجتماعی، مددکاران اجتماعی بیماران خاص و رابطین بیماران خاص مراکز درمانی روز سه شنبه 16 آبان1402 و در محل سالن اجتماعات معاونت درمان برگزار شد.
دکتر خزاعی ضمن تشکر از زحمات و تلاش های گروه مددکاری اجتماعی برای حمایت های روانی-اجتماعی از بیماران خاص و صعب العلاج در چارچوب پروتکل های تخصصی این حوزه گفت: معاونت درمان به منظور تسهیل خدمت رسانی به بیماران خاص و صعب العلاج از سال 1400 گروه رابطین بیماران خاص را ایجاد کرد تا مشکلات بیماران در زمینه رفت و آمد به معاونت درمان و در سطح شهر برای ثبت در سامانه مدیریت بیماران نادر رفع شود. تا سال 1401، چهار بیماری ام اس، هموفیلی، تالاسمی و دیالیز به عنوان بیماری های خاص و دو بیماری پیوند و سرطان در گروه بیماری های صعب العلاج قرار داشتند اما از ابتدای سال 1401، یکصد و هفت بیماری به عنوان بیماری های خاص، صعب العلاج و نادر توسط وزارت متبوع در چارچوب بسته حمایتی ابلاغ شد. براساس این دستورالعمل، بیماران باید در سامانه های بیمه پایه (سلامت و تامین اجتماعی) ثبت نام نمایند تا ضمن آنکه به عنوان بیمار خاص و صعب العلاج نشان دار می شوند بتوانند از حمایت های صندوق بیمه ای تا سقف پنجاه میلیون تومان بهره مند شوند. بنابراین انتظار می رود بسیاری از خدمات به صورت رایگان به بیماران ارائه شده و مواردی که خارج از تعهد سازمان های بیمه گر می باشد در قالب حمایت خارج از شمول به بیماران با ارائه مدارک معتبر بازگشت داده شود.
سلطانی با اشاره به ماهیت بیماری های خاص و صعب العلاج که به صورت دائمی همراه بیماران بوده و ممکن است کیفیت زندگی آن ها را تحت تأثیر قرار دهد عنوان کرد: همانطور که می دانید این نوع از بیماریها درمان قطعی ندارند و فرد باید تا آخر عمر تحت حمایتهای درمانی قرار بگیرد. در کنار حمایت های درمانی و با توجه به تاثیری که بیماری بر وضیعت جسمانی، روانی و اجتماعی افراد دارد، نیاز است مددکاران اجتماعی در زمینه های خانوادگی، شغلی، معیشتی و آموزشی خدمات تخصصی را ارائه کرده و با اشراف به دستورالعمل های مرتبط با هر کدام از بیماری های خاص و صعب العلاج بتوانند تسهیلگری ها و اطلاع رسانی های لازم به بیماران را انجام دهند. به این ترتیب با ایجاد یک پل ارتباطی بین مددکار اجتماعی بیماران خاص و رابط بیماران خاص تمامی بیمارانی که دارای مشکل روانی اجتماعی هستند در هماهنگی های صورت گرفته به مددکار اجتماعی مربوطه ارجاع می شوند. همچنین ضروری است مددکاران اجتماعی با انجام راند روزانه در بالین بیماران حاضر شده و ضمن ارزیابی های تخصصی و شناسایی مشکلاتی که بخاطر شرایط بیماری برای افراد ایجاد شده، از طریق مدیریت مورد مداخله تخصصی مورد نیاز را به آن ها ارائه کنند.
وی افزود: ارتباط با شبکه های بهداشت و ارجاع مناسب بیماران نیز از دیگر مداخلاتی است که مددکاران اجتماعی مراکز درمانی می توانند در این حیطه انجام داده تا بیماران بتوانند بخشی از نیاز های خود را منتفع نمایند.
سلطانی فرد از نگارش پروتکل مداخله مددکاری اجتماعی مبتنی بر کیفیت زندگی درمانی در عرصه بیماری های خاص خبر داد و گفت: در تلاش هستیم در دانشگاه پروتکلی در زمینه افزایش کیفیت زندگی بیماران تهیه کنیم تا راهنمای مددکاران اجتماعی برای ارائه مداخلات تخصصیشان باشد.
در این جلسه ضمن طرح سوالات از سوی مدعوین در خصوص شرح وظایف و چالش های پیش رو در خدمت رسانی به بیماران درخواست شد تا در صورت امکان مشاوره و روان درمانی های لازم نیز برای مددکاران اجتماعی و رابطین بیماری های خاص که در مواجه مستقیم با بیماران مذکور بوده و ممکن است دچار فرسودگی شغلی شوند گذاشته شود.
مقرر شد ضمن انجام بازدیدهای میدانی برای بررسی چالش های موجود در اجرای این خدمات، به صورت مکتوب و در قالب کار تیمی نیازسنجی در رابطه با چالش های بیماران در فرایند درمان انجام شده تا در جلسات بعدی مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
ارسال به دوستان