عفونت های بیمارستانی همزمان با گسترش بیمارستان ها همواره یکی از مشکلات عمده بهداشتی و درمانی بوده و با افزایش مدت اقامت بیمار در بیمارستان موجب افزایش ابتلا و مرگ و میر از این عفونت ها شده و در نتیجه هزینه های بیمارستانی را به شدت افزایش می دهد. نرم افزار کنترل عفونت در تمام بیمارستان ها موجود است که کلیه اطلاعات بیماران مشکوک به عفونت های بیمارستانی در آن وارد می شود و پس از تایید اطلاعات بیماران در پایان هر ماه توسط پزشک کنترل عفونت این آمار وارد سیتم پورتال دانشگاه می گردد تا توسط واحد کنترل عفونت معاونت درمان بررسی شود و سپس پس از تایید به وزارت بهداشت و درمان ارسال گردد. بیماران چنانچه بیش از سه تا پنج روز در بیمارستان بستری باشند تا حد بسیار بالایی در معرض ابتلا به عفونت‌های بیمارستانی هستند. این نوع عفونت در بیماران با علائم مختلفی بروز می‌کند که بارزترین و معمول‌ترین علامت آن تب و لرز است و به نوعی علامتی دال بر عفونت خونی به شمار می‌رود. احتمال ابتلا به این میکروب‌ها در بخش مراقبت‌های ویژه بیش از هر بخش دیگری مشاهده می‌شود به‌طوری‌که احتمال ابتلای بیمارانی که در این بخش‌ها بستری می‌شوند بین هفتاد تا هشتاد درصد است و همین خطر مرگ و میر را بالا می‌برد. همچنین خطر مرگ و میر ناشی از عفونت‌های بیمارستانی در بیشتر کشورها بین ۱۰ تا ۱۵ درصد است.میزان خطرناک بودن عفونت بیمارستانی بسته به میزان عفونت و محل عفونت داشته و می‌تواند پوست، خون یا دستگاه تنفس را درگیر کند که از راه توجه به بهداشت فردی و مکانی می‌توان از آن پیشگیری کرد. البته نیز باید توجه داشت که استقرار طولانی مدت بیمار در بیمارستان نیز می‌تواند به این مسئله دامن بزند.لذا تشخیص به موقع و درمان می تواند از بستری طولانی مدت و مقاومت انتی بیوتیک و مرگ ناشی از عفونت بیمارستانی جلوگیری نماید . لذا به یک مدیریت یکپارچه و متحد در بیمارستان ها نیازمندیم.