حقایقی درخصوص کودک سرکش

 سرکشی کودک در بیشتر اوقات با واقعیت هایی همراه است. این واقعیت ها مستقیماً با زندگی روزمره کودک مرتبط است که در ادامه با آن ها آشنا می شویم. 

 کودکان سرکش همیشه به دنبال جلب توجه هستند؛ آن ها تمایل به جلب توجه والدین، ​​سرپرستان و همچنین خواهر و برادرهای خود دارند.

 سرکشی در اغلب اوقات موجب تنبیه بدنی یا فیزیکی کودک می شود؛ تنبیه فیزیکی کودک ممکن است به جای اطاعت باعث سرکشی بیشتر شود. بعضی از والدین برای مهار رفتارهای بد و نادرست، دوست دارند فرزندان را تنبیه فیزیکی کنند. با این حال این ممکن است به تشدید سرکشی در کودکان منجر شود.

اغلب کودکان سرکش، درگیری خانوادگی دارند؛ کودکان معمولاً مطابق اوضاع حاکم بر خانه رفتار می کنند. آن ها همچنین دوست دارند در مورد اتفاقات خانه با دوستانشان صحبت کنند. تحقیقات نشان می دهد که کودکانی که درگیری خانوادگی دارند و با خواهر یا برادرشان کشمکش و نزاع دارند، سرکشی بیشتری از خود نشان می دهند.

گاهی اوقات سرکشی با اختلالات رفتاری مرتبط است؛ یک تحقیق توسط آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا ثابت کرد سرکشی کودکان، ممکن است با وجود اختلالات رفتاری مانند اختلال سلوک مرتبط باشد.

کودک سرکش دستورات را دوست ندارد؛ بعضی از والدین عادت دارند که با استفاده از کلمات نامحترمانه، گیج گننده یا رعب آور، فرزندان خود را خطاب کنند. کلماتی مانند “دهانت را ببند” یا “مزخرف” یا کلماتی از این قبیل، به کودکان به شدت آسیب میزند. این ممکن است باعث شود که فرزندانتان از شما سرپیچی کنند و از دستورات شما بیزار باشند.

با کودک سرکش چگونه برخورد کنیم؟

تمام نکات زیر مبتنی بر یک اصل ساده است؛ رفتار خشن از طرف والدین باعث افزایش رفتارهای ناشایست در فرزند می شود. (فریاد زدن، فحاشی، سرزنش، تنبیه بدنی همگی اشکال توجه منفی و رفتار خشن هستند)

 استوار و ثابت قدم باشید

باید به یاد داشته باشید که ثابت قدم باشید. اگر به فرزند خود می گویید که در خیابان بازی نکند، هفته آینده نیز باید همین قاعده اعمال شود. کودکان به مرزها فشار می آورند تا ببینند با چه ترفندی می توانند از آن ها عبور کنند. پس برای آموزش اطاعت، تداوم و استواری بسیار مهم است.

 آرام و ملایم باشید

کودکان واکنش خوبی به عصبانیت نشان نمی دهند. هنگام برخورد با فرزندتان به خاطر داشته باشید که بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که ثابت قدم و در عین حال ملایم باشید. از احساسات فرزندتان آگاه باشید و بر اهمیت اطاعت تاکید کنید. اینجاست که آموزش کودکان به اطاعت کردن از قوانین شروع می شود.

انتظارات خود را روشن کنید

کودکان در هر سنی باید مواردی مانند انجام کارهای روزمره، انجام تکالیف، زمان رفتن به رختخواب و تفریح ​​و رفتارهای قابل قبول نسبت به دیگران را بدانند. زمان بحث در این موارد موقعی ست که اوضاع به خوبی پیش می رود، نه درست پس از وقوع یک اتفاق.

با فرزندان خود گفتگو و به آن ها بگویید که چه نوع رفتارهایی را تحمل نمی کنید. مثال هایی از رفتارهای غیرقابل قبول مانند بی احترامی، امتناع از انجام کار یا کارهای خانه، سوء استفاده یا آزار جسمی مانند ضربه زدن یا گاز گرفتن را ذکر کنید.

 الگوی فرزندتان باشید

فرزندان در زمان کودکی بسیار تحت تأثیر قرار می گیرند و از تکنیک ها و رفتارهای والدین استفاده می کنند. داشتن الگوی خوب، یکی از بهترین راه ها برای آموزش کودکان به اطاعت است. اجازه ندهید که فرزندانتان ببینند که خودتان از قوانین سرپیچی می کنید. برای مثال وقتی به فرزندتان تذکر می دهید که روی فرش کفش نپوشد، خودتان نیز نباید اینکار را انجام دهید.

به جای نشان دادن عکس العمل، عمل کنید

وقتی شاهد رفتارهای بد از فرزند خود هستید، عصبانی نشوید و روحیه خود را از دست ندهید. در عوض، گامی به عقب بردارید و به فرزند خود بگویید که شما این رفتار را تأیید نمی کنید و او باید کارش را متوقف کند. به او بگویید که" زمانی که هر دوی ما آرام شدیم، در مورد عواقب کارها صحبت خواهیم کرد"

 این به فرزند شما فرصت می دهد تا در مورد اقدامات خود و عواقب احتمالی آن فکر کند. به این ترتیب نه تنها از زمان، برای آرام کردن خود استفاده می کنید بلکه به کودک نیز آموزش می دهید که همین کار را انجام دهد.

 عواقب کارهای فرزندتان را به او نشان دهید

کودکان محدودیت ها را دور می زنند تا جایی که بتوانند از آن ها عبور کنند. شما به عنوان والدین باید قوانینی را تنظیم کنید و پیامدهای نقض آن ها را به فرزندتان توضیح دهید. نکته ای که باید در نظر گرفته شود این است که در صورت نقض قوانین تعیین شده از سوی کودک، تحت هر شرایطی عواقب کار فرزندتان را به او نشان دهید. به این ترتیب کودک یاد می گیرد که هر کار بدی، تنبیه یا پیامدی ناخوشایند به دنبال  دارد.

عشق بی نهایت و بی قید و شرط خود را به فرزندتان نشان دهید

حتی اگر فرزندتان موجب ناراحتی شما می شود یا از پس کارها به درستی بر نمی آید، باز هم به او ابراز علاقه کنید. به کودک بگویید که دلخوری شما به خاطر کارهای بد اوست نه خود او. خود را جای فرزندتان بگذارید، او را درک کنید و به حرف هایش گوش دهید و از فریاد زدن و عصبانیت بیش ازحد دوری کنید.

 از سرگرمی های آموزشی استفاده کنید

ما به عنوان والدین باید مجموعه ای از سرگرمی های آموزشی مانند تماشای کانال های خوب و آموزنده تلویزیون را فراهم کنیم تا کودک بتواند چیزهای خوبی از تلویزیون یاد بگیرد و از چیزهای بد که موجب تشدید سرکشی می شود دوری کند. سرگرمی برای کودک خوب است زیرا موجب آرامش و لذت او می شود. بنابراین وظیفه ما تهیه این سرگرمی ها برای فرزندمان است.

 مجازات ها را تشدید نکنید ولی به آن ها پایبند باشید

اگر کودک بیشتر نافرمانی کرد، تنبیه های او را اضافه نکنید. در اعمال تنبیه ها ثابت قدم باشید ولی این را بدانید که طولانی تر و سخت تر کردن مجازات ها، باعث تاثیر بیشتر نمی شود.

 فرزند خود را تشویق کنید

بهترین راه برای یادگیری اطاعت و فرمانبرداری به کودکان، تشویق آن هاست. وقتی فرزندتان از شما اطاعت می کند و رفتار خوبی می کند، به رفتارهای خوب او اشاره کنید و روی آن ها تاکید کنید. به کودک بگویید که به خاطر کارهای خوب به او افتخار می کنید. کودکان مانند گیاهان هستند. وقتی تغذیه و مراقبت شوند، شکوفا می شوند و ثمر می دهند.

 به فرزندتان جایزه دهید

گاهی اوقات لازم است که دلگرمی بیشتری برای کودک فراهم کنید. یکی از بهترین راه های آموزش اطاعت به بچه ها، جایزه و پاداش دادن به کارهای خوب است. یک تکه شکلات، یک برچسب آفرین، یک امتیاز، یک اسباب بازی جدید یا برخی از پاداش های کوچک دیگر غالباً در تشویق اطاعت، به ویژه در کودکان کوچکتر شگفتی می آفریند.
فقط فراموش نکنید که این کار را همیشه نکنید چون موجب شرطی شدن کودک می شود یا ممکن است جایزه ها برای او عادی شوند و جذابیت همیشگی را از دست بدهند.

 به محیط اطراف فرزند خود توجه کنید

ما باید قبل از سرزنش فرزندمان، به دوستان وی یا اطرافیانش توجه کنیم، زیرا رفتار و اخلاق او می تواند ناشی از تأثیر بد دوست یا محیط باشد. دوران کودکی دورانی است که در آن کودکان به راحتی از رفتار کسی که در نزدیکی آن هاست، تقلید یا پیروی می کنند. بنابراین ما به عنوان والدین باید همیشه موقعیت فرزندمان را در خانه یا مدرسه مد نظر قرار دهیم.

به مشکل فرزندتان گوش دهید

کودک سرکش ممکن است در مدرسه یا خانه خود مشکلی داشته باشد که باعث رفتار بد او شود یا از این طریق می خواهد کسی او را درک کند. مهم است که ما به عنوان والدین به مشکلات فرزندمان گوش دهیم زیرا مخفی کردن مشکل باعث بزرگتر شدن آن می شود و بنابراین رفتارهای نامناسب کودک تشدید می شود.