زخم پای دیابتی مانند هر زخم طبیعی شروع می‌شود. این زخم می‌تواند به صورت یک برش، خراش، تاول یا آسیب جزئی دیگر باشد. برخلاف زخم‌های طبیعی که طی چند روز به‌طور طبیعی بهبود می‌یابند، زخم پای دیابتی، به‌خوبی بهبود نمی‌یابد. دلیل این امر، گردش خون ضعیف و آسیب عصبی مرتبط با دیابت است. زخم ایجاد شده، به جای بهبود، عفونت می‌کند و این عفونت به لایه‌های عمیق پوست گسترش می‌یابد. در نتیجه، زخم‌های دیابتی اغلب منجر به آبسه، عفونت استخوان و عواقب شدید دیگر می‌شوند.
بهترین درمان‌ها با یک معاینه جامع آغاز می‌شود. این کار با فرآیندی به نام دبریدمان آغاز می‌شود که شامل برداشتن تمام پوست مرده از کف پاها است. بسیاری از زخم‌های پا در زیر پوست پینه پنهان می‌شوند، بنابراین فقط روش دبریدمان می‌تواند زخم‌های واقعی را در معرض دید قرار دهد و به پزشک کمک کند تا میزان آسیب‌دیدگی پایتان را ارزیابی کند.